Αντιμετώπιση Kαρκινικού πόνου και παρηγορική ιατρική
Eίναι δύο αλληλένδετα πεδία που στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των
ασθενών με καρκίνο, ιδίως σε προχωρημένα στάδια.
Καρκινικός Πόνος
Ο καρκινικός πόνος προκαλείται είτε από τον ίδιο τον όγκο (λόγω πίεσης σε νεύρα,
οστά ή άλλα όργανα) είτε από τις θεραπείες (χειρουργική επέμβαση,
χημειοθεραπεία, ακτινοβολία). Μπορεί να είναι οξύς ή χρόνιος και συνήθως
διαφοροποιείται ανάλογα με το στάδιο της νόσου. Η διαχείρισή του περιλαμβάνει:
– Φαρμακευτική αγωγή: Τα οπιοειδή, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα
(ΜΣΑΦ), και οι νευρορυθμιστές (αντικαταθλιπτικά και αντιεπιληπτικά)
χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου.
– Επεμβατικές τεχνικές: Νευρικά μπλοκ, νευροχειρουργικές επεμβάσεις και
νευροτροποποίηση (όπως η νωτιαία διέγερση) μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε
περιπτώσεις όπου ο πόνος είναι ανθεκτικός στα φάρμακα.
Παρηγορική Ιατρική για Ασθενείς Τελικού Σταδίου
Η παρηγορική ιατρική εστιάζει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στη βελτίωση
της ποιότητας ζωής των ασθενών με ανίατες ασθένειες, όπως ο καρκίνος σε τελικό
στάδιο. Στόχος της δεν είναι η ίαση, αλλά η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, όπως ο
πόνος, η δύσπνοια, η ναυτία και η κόπωση, καθώς και η ψυχολογική υποστήριξη του
ασθενούς και της οικογένειάς του.
Η διαχείριση του καρκινικού πόνου αποτελεί βασικό κομμάτι της παρηγορικής
φροντίδας, η οποία συμπεριλαμβάνει επίσης υποστήριξη σε συναισθηματικό,
ψυχολογικό και κοινωνικό επίπεδο για τον ασθενή και τους συγγενείς.